من معمولا زود عصبانی میشم و موقع عصبانیت ارتباط زبونم با مغزم قطع میشه و تندتند فقط هرچی میخوام و عصبانیم کرده رو میگم

حرفام که تموم شد ، ارتباط قطع شده دوباره وصل میشه و بلافاصله یه حس مزخرفِ که به خاطر پشیمونیه و قابلیت سرویس کردن دهنمو تا چندوقت داره میاد سراغم

پریود بودن آستانه تحملمو کم میکنه و اعصاب نداشتم زودتر نابود میشه

امروز الف خونمون بود و بعد از 9 ساعت تحمل کردن ، نهایتا ترکیدم و دهنِ مبارکو باز کردم و شد آنچه نباید میشد و الف رفت و بعد که ارتباطه وصل شد خودم از بس ناراحت بودم گریه ام گرفت

این روزا به خاطر استرس خیلی فشار روم حس میکنم و مخصوصا امروز که از صبح نتونسته بودم به خاطر الف درس بخونم داشتم از استرس دیوونه میشدم و دیالوگِ تکراریِ الف عین یه سوهان کشیده میشد رو مغزم

سعی میکنم استانه تحملمو ببرم بالا ولی کارِ سختیه که بیشتر وقتا از پسش بر نمیام

دوستمم بهم از دیروز واسه بیرون رفتن پیام داده بود ولی اینقدر ناراحت بودم اونم کنسل کردم و ممکنه ناراحت شده باشه از دستم چون اول اوکی داده بودم

باید یه فکری به حال آشفته و داغون بودن این روزا بکنم ، یکمم رو خودم کار کنم که 1. وقتی ناراحتم نفس عمیق بکشم و دهنمو باز نکنم 2. کمتر به دیگران اهمیت بدم و با فکر کردن به گذشته و چیزایی که اتفاق افتاده مغزمو به ** ندم

گریه ام که تموم شد ، ران بی تی اس دیدم و حسابی خندیدم و یکم از اون جوِ ناراحت کننده دور شدم ولی موقتیه