نمیخوام قبول کنم ولی فکر کنم تو انتخاب دانشگاه گند زدم و امسال ادمای قوی زیادی این دانشگاهو زدن و نمره اش میترکونه 

نسبت به اینکه من میتونم یکی از این ادما باشم و یه صندلی مال من باشه ، شک دارم و این شک داره منو میخوره و مدام خودمو با اون ادم مفایسه میکنم که میدونم قبوله امسال 

من  به یه غریبه اطمینان دارم که قبولی میده ولی به خودم اطمینان ندارم و این دردناکه واسم و قلبمو درد میاره این واقعیت 

البته تهش هرکسی نون تلاششو میخوره ، الان اماده نیستم و حس عقب افتادگی میکنم و انگار عالم و ادم از من جلوترن 

میخوام این چندوقت همه خودمو بزارم رو این کار ، از ضعفام مطلعم و میدونم زیادن ولی نقطه قوتاییم دارم که میخوام کاری کنم لااقل اونا رو حفظ کنم و خلاصه تهش قراره یه مدت تو زندگیم حسابی بجنگم واسه اینکه یه بار دیگه شکست نخورم 

ته مسیر مشخص نیست ولی میخوام تلاشمو بکنم که لااقل اخرین صندلی مال من باشه ، خواسته زیادی نیست به خدا 

کاش میشد دانشگاهو عوض کنم ولی نمیشه ، به جاش فقط باید تلاش کنم 

من میترسم از نشدن