قراره ازین سریال زیاد حرف بزنم،نمیدونم چون فکر میکنم ازش چیزای زیادی یاد گرفتم..یا پره از سوژه هایی که تو زندگی واقعی زیاد توجهمو جلب میکنه..

شیفته ی زبانشونم هرچند وضعش از زبان فارسی بدتره..ما زیاد از کلمات بیگانه استفاده میکنیم..ترکیبی از انگلیسی و عربی و گاها فرانسوی..ترکای استانبول اما خیلی بیشتر از ما از کلمات انگلیسی استفاده میکنن،و جالبه که کلی کلمه ی فارسی هم استفاده میکنن..یعنی طوریه که من که دارم با زیرنویس تماشا میکنم دیگه بدون نگاه کردن بهش متوجه میشم چی میگن چون توی هر جمله دست کم یه کلمه ی فارسی یا انگلیسی هست..با این حال ترکیب این زبانها کنار هم برام ب شدت قشنگه…ب این فکر میکنم که ترکا خیلی خوب تونستن اینو نشون بدن که کلمات ارث پدری هیچکس نیست..

و به قول فرزاد فرزین تو یکی از آهنگاش که میگه :

باید این خط خطی ها رو ، از این جغرافیا برداشت
به هم نزدیکتر بودیم ، اگه دنیا یه پرچم داشت